De Cotentin, een zeer gevarieerde streek in Normandië, is enorm in opkomst onder toeristen. Ik begrijp dat als geen ander. Eind 2006 was het voor mij liefde op het eerste gezicht! Tien maanden later pakte ik er mijn verhuisdozen uit.
Kerst 2006 was ik de klos. Voor mijn werk was ik afgereisd naar de Cotentin, voor mij een totaal onbekende streek van Frankrijk. Ik stond aan de kust bij Landemer, links van Cherbourg. Totaal verrast keek ik naar de zee. Geen grauwe Noordzee maar een azuurblauw Kanaal. Ik waande me aan de Côte d’Azur, maar ik vond deze kustlijn veel spannender. De temperatuur was uiterst aangenaam, de hemel was blauw. Waar was ik?
Ik had al eens eerder drie jaar in Parijs gewoond, was alweer twaalf jaar terug in Nederland, maar Frankrijk had mij al sinds mijn jeugd in zijn greep. De drang om terug te gaan was te groot en tien maanden later woonde ik er. De ruimte, de stilte, de natuur, het eten van land en zee en mijn azuurblauwe vriend op fietsafstand. Ik kon mijn geluk niet op.
Sindsdien ben ik de streek uitgebreid gaan verkennen, per auto, met de fiets (in het begin gewoon met mijn Nederlandse Gazelle!) en te voet.
Er zijn drie kustlijnen met elk hun eigen karakter.
De oostelijke kust met de oorlogsgeschiedenis van D-day, Sainte-Mère-Église en Utah Beach, maar ook de baai van Les Veys met zijn zeehondenkolonie, de gezellige havenstadjes Saint-Vaast-la-Hougue en Barfleur.
De noordelijke kust. Deze is hoger en biedt schitterend uitzicht op de forten rondom Cherbourg. Vanaf La Cité de la Mer (art deco vertrekhal met rijke historie) vertrekken de veerboten naar Engeland en Ierland. Op 10 april 1912 legde de Titanic hier aan.
Door naar de westkust, La Hague, een waanzinnig landschap waar je je in Ierland waant. Op een heldere dag zie je de Kanaaleilanden liggen. Guernsey en Jersey zijn met de boot vanaf Carteret in een uurtje bereikbaar.
De kustlijn is helemaal te belopen. Er is een douanepad van maar liefst 446 km, ontstaan in een periode waarin er veel gesmokkeld werd. Tegenwoordig heet deze route de GR223 (van de Mont-Saint-Michel tot aan Carentan). Zelf heb ik nog wel wat kilometers te gaan!
Ik heb ook het plan om een keer naar de Mont-Saint-Michel te fietsen, zo’n 150 km doortrappen. Met wellicht een overnachting in het leuke Granville, en een bezoekje aan het museum en de tuinen van Christian Dior. Sterker nog, hij heeft in dat huis gewoond. Jaloersmakend mooie plek.
Over fietsen gesproken. Ik fiets, inmiddels overigens elektrisch, vanaf mijn huis en ontdek steeds weer nieuwe leuke weggetjes en dorpjes in het binnenland. Maar er zijn natuurlijk ook vaste routes te volgen.
Niet alleen het landschap, maar ook het klimaat is zéér veranderlijk. Daar was ik al snel achter! Bizar hoe de temperatuur ’s avonds opeens kan gaan stijgen. Hoe het een dorp verder kan regenen en bij mij niet. En het weer in vijf minuten kan omslaan. Hoe het kan stormen. Hoe ik van november tot april op 9 km afstand van tijdelijke prachtige draslanden (marais blancs) woon. Een prachtig fenomeen dat helaas aan menig toerist voorbij gaat.
De Cotentin is enorm in opkomst en ontwikkelt zich in rap tempo. Er zijn geweldige restaurants en strandtenten. Er is een palingbar waar je geen paling kunt eten! Maar waar je wel van een romantische zonsondergang kunt genieten.
Ik ben nog steeds verliefd. Ik raak niet uitgekeken of uitgepraat over de Cotentin en ik heb inmiddels een heuse oesterverslaving.
Ik ben Anne, en ik deel mijn enthousiasme en bevindingen graag met de gasten van mijn chambres d’hôtes. Wil je hier ook komen genieten? Boek dan een verblijf in mijn prachtige MH, Maison les Hirondelles, zeer centraal gelegen.