Deze omgeving is niet dicht bezaaid met golfcourses, maar er zijn een aantal erg leuke opties.

Op korte afstand, circa 10 km afstand is in 2013 een chip en put ronde met driving range geopend, Domaine des Sources in Niozelles.
Het ligt prachtig beschut aan de weg, waar men niets van merkt en er is een aardige pro, die prima les geeft. De Belgische eigenaar maakt het u graag naar de zin.

Voor het serieuzere golfwerk zijn er 2 opties in de buurt:
- 1 Golf du Luberon in Pierrevert, 18 holes.
- 2 Garden Golf in Digne les Bains

Golf de Luberon is circa 25 minuten en Digne 45 minuten rijden, maar beiden de moeite waard.

Het karakter van beide banen is totaal verschillend.
Digne les Bains is een echte parkbaan, met fraaie fairways in een glooiende omgeving. Uitzicht op de Franse Alpen.
Golf du Luberon heeft 2 totaal verschillende 9 holes, waarbij vooral de 2e 9 holes een avontuur zijn, met onoverzichtelijke fairways en zelfs enkele volledige blinde schoten, waarbij een par 5 met 3 getrapte fairways de kroon spant. Daarnaast is een afslag over een ravijn van 100 meter ook een aparte ervaring. Het gaat hier om de lengte van het ravijn en niet zozeer de diepte. Gevaar is er niet.

Na het spelen van de ronde is er een fraai terras en naar men zegt een prima restaurant, wat ik nog niet heb kunnen testen.

De omgeving van Mane leent zich prima voor fietsactiviteiten, zowel racefiets als mountainbike.
Er kunnen rondom Mane ritjes met de racefiets gemaakt worden, met allerlei stijgingspercentages en naar allerlei leuke en landelijke plaatsen of gehuchten, zoals Banon, Vacheres, Villemus, Saint Michel L’Observatoire , Villeneuve, Cruis om er maar een paar te noemen..

Voor de serieuze klimmers is er de Mont Ventoux gelegen naar het noordoosten. In Sault, gelegen op 45 km bent u al aan de oostkant van deze mysterieuze berg, waar zoveel klimmers hun geluk beproeven en sommigen hier hun laatste rustplaats vonden.
De meest bekende was de Brit Tommy Simpson, die op deze flanken tijdens de tour de France van 1967 in de 13e etappe op een snikhete dag zo tragisch aan zijn einde kwam op 30 jarige leeftijd. De plek, waar hij ter aarde viel, wordt nu gemarkeerd door een monument, hetgeen bij het passeren circa 1.5 km voor de top, u een kippenvel moment zal bezorgen.
De weg naar Sault voert langs Banon, bekend van zijn geitenkaas, gewikkeld in kastanjebladeren.
Na Banon komt men op de vlakte van Sault, waar de weg zich glooiend slingert tussen de vele lavendel velden.
Vanuit de Sault kant, oneerbiedig ook wel de watjeskant genoemd, is de beklimming goed te doen met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.4% over 26 km.
Serieuzer is het vanuit Bedoin (klassieke beklimming) met gemiddeld 7.7% over 21 km of Malaucene met 7.4% eveneens over 21 km.

De echte parel en erg weinig bekend is de Sommet de Lure, ook wel Signal de Lure genaamd, een traktatie voor de doorgewinterde klimmer.
Deze berg lijkt niet alleen qua vorm op de Mont Ventoux, met bovenop allen maar witte kalkstenen en een ski station, maar is vergelijkbaar in lengte , 18.5 km en stijgingspercentage van 5.9% gemiddeld over 1057 hoogtemeters. Het ‘kleine’ broertje van de Ventoux.
Zo op het oog een gemakkelijkere klim, maar in de praktijk lijkt er weinig verschil te bestaan, behalve de laatste paar kilometers, waar de beklimming afvlakt en men prettiger de top bereikt dan bij de grote broer.
De top is slechts 100 meter lager dan de mont Ventoux, namelijk 1826 ipv 1910 meter. De pas ligt echter mij de Sommet de Lure op 1744 meter.
Er naartoe is een ervaring op zich, vooral wanneer men binnendoor rijdt langs de winderosies via de D12 route de Fontienne naar Saint Etienne les Orgues, waar de beklimming van de Sommet de Lure begint.
Het grote verschil is, dat het veel rustiger en derhalve minder gevaarlijk is met fietsers, auto’s en motoren. Het fietsen is daar veel prettiger, maar als men gevoelig is voor wielerhistorie, dan laat men de Mont Ventoux natuurlijk niet links liggen.